Τον 17ο αιώνα, ο ηγεμόνας της Μολδαβίας Βασίλε Λούπου παρέδωσε τη Μονή Dobrova ως μετόχι (εξάρτημα) της Ζωγράφου (1651) και ο διάδοχός του Αντίοχος Καντεμίρ δώρισε στο μοναστήρι τη Μονή Καπριάνα (Μanastirea Capriana) στη Βεσσαραβία (1698), η οποία μέχρι το 1916 παρέμεινε Ζωγραφίτικο μετόχι.
Τον 17ο αιώνα στη Μονή Ζωγράφου έζησε και εργάστηκε ο διάσημος λόγιος και αγιογράφος, ο Όσιος Ποιμήν ο Ζωγραφίτης, ο οποίος ανακαίνισε και φιλοτέχνησε με αγιογραφίες πολλές εκκλησίες και μοναστήρια της Βουλγαρίας. Αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις με κάποιες από τις μεγαλύτερες εστίες διαφωτισμού και μόρφωσης στα βουλγαρικά εδάφη, όπως το Μοναστήρι της Ρίλα, το Μοναστήρι του Έτροπολε, το Κάρλοβο, το Δρυάνοβο κλπ.
Το μοναστήρι έλαβε επίσης υποστήριξη από τους Ρώσους ηγεμόνες. Τα σωζόμενα παραδοτικά γράμματα και έγγραφα του τσάρου Ιβάν Δ΄ του Τρομερού, καθώς και των πρώτων εκπροσώπων του βασιλικού οίκου των Ρομανώφ - Μιχαήλ Ρομανώφ, Αλεξέι Μιχάηλοβιτς και Φιόντορ Αλεξέγιεβιτς, αποκαλύπτουν τη βοήθεια που προσέφεραν οι μεγάλοι αυτοί ευεργέτες στην αδελφότητα της Ιεράς Μονής Ζωγράφου. Το 1696, με ειδικό ορισμό, ο αυτοκράτορας της Ρωσίας Πέτρος Α' επιβεβαίωσε το δικαίωμα των μοναχών της Μονής να επισκέπτονται κάθε πενταετία τη Μόσχα και να συλλέγουν δωρεές για το μοναστήρι.
Συντάκτης του κειμένου: Γκεόργκι Μίτοφ